Κάλλιο αργά παρά ποτέ; Ναι και όχι: Προφανώς, είναι ιδιαίτερα θετικό που οι μάρκες πλέον επενδύουν συστηματικά στο ψηφιακό τους μέλλον, ωστόσο δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει πως μέρος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν εκπορεύεται από την καθυστερημένη τους εκκίνηση. Όπως, για παράδειγμα, η επιτακτική ανάγκη για ψηφιακό συνεργάτη, καθώς η αδράνεια οδήγησε σε ατροφία σχετικών δεξιοτήτων εσωτερικά - στην περίπτωση της Ελλάδας, τούτη η κατάσταση επιδεινώθηκε από την αναστολή επενδύσεων την τελευταία οκταετία λόγω οικονομικής κρίσης.

Η αποσπασματική αναζήτηση συνεργατών για να αντιμετωπισθούν βραχυπρόθεσμες ανάγκες έχει οδηγήσει σήμερα πολλές επιχειρήσεις να διαθέτουν μία παλέτα από (συχνά ετερόκλητους) παρόχους, με αποτέλεσμα ο συνολικός συντονισμός να προκύπτει ιδιαίτερα δυσχερής, ενώ παράλληλα δεν μπορεί να προκύψει μία αίσθηση συνοχής και ενιαίας, συνολικής προσέγγισης. Όπως, λόγου χάρη, στη σχέση με υπάρχοντες και δυνητικούς πελάτες: άλλος είναι ο πάροχος τεχνολογίας CRM και άλλος αυτός των διαφημιστικών λύσεων, είτε αυτό αφορά δημιουργικό, είτε σχεδιασμό χωροχρόνου, είτε τεχνολογία. Ολοένα και περισσότερο γίνεται εμφανές ότι το κενό βρίσκεται στη συνολική στρατηγική, στην σύνταξη και υλοποίηση σχεδίου και πλαισίου που θα μπορέσει να εντάξει τους πόρους της επιχείρησης και αυτούς των συνεργατών σε ένα νέο λειτουργικό μοντέλο. Και εδώ οι καλοί συνεργάτες σπανίζουν.