Όλα τούτα ορθά - όμως αγνοούν την ουσιαστικότερη παράμετρο που θα κρίνει στο άμεσο μέλλον ποιοί θα επιβιώσουν και επιτύχουν: την απόλυτη προσήλωση στον χρήστη. Όχι πως αυτό συνιστά έκπληξη: τόσο η ολιγοπωλιακή δομή των "παραδοσιακών" αγορών (εφημερίδες, τηλεόραση κλπ) όσο και η δωρεάν παροχή online περιεχομένου (που έκανε τον διαφημιστή σημαντικότερο του χρήστη, αφού εκπροσωπούσε το 100% των εσόδων) οδήγησαν στη χρόνια αμέλεια του αναγνώστη - κάτι που σήμερα πληρώνεται πολλαπλώς, λόγου χάρη με το ad blocking. Ωστόσο, είναι πλέον ξεκάθαρο πως μία κομβική μεταβολή είναι περισσότερο από απαραίτητη: η ψηφιακή μεταμόρφωση του Publishing ξεκινάει από τη παραδοχή πως ο χρήστης είναι το πλέον κρισιμότατο σημείο του οικοσυστήματος - όχι μόνο επειδή ήδη στο εξωτερικό αναδεικνύεται σε πολύτιμη πηγή συνδρομητικών εσόδων, αλλά και διότι, στο πλαίσιο του νέου GDPR Κανονιστικού Πλαισίου της Ε.Ε., ανακτά τον έλεγχο των προσωπικών του δεδομένων, αυτών που συνιστούν τον ακρογωνιαίο λίθο του ψηφιακού B2C επιχειρείν.

Άλλωστε, ακόμα και η (ήδη σταδιακά εκτυλισσόμενη) επανάσταση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε αυτά τα δεδομένα θα εδράζεται και αυτά θα αξιοποιεί - δείτε το παράδειγμα των New York Times με τις πρακτικές conversion optimization στην εγγραφή (αλλά και διατήρηση) συνδρομητών ή τις καινοτομίες της Figaro σε δυναμικό διαφημιστικό δημιουργικό ανάλογα με το προφίλ του χρήστη. Και όσο οι τεχνολογικές δυνατότητες αυξάνονται, τόσο τα παραδείγματα θα πολλαπλασιάζονται.

Ο Ρ. Μέρντοκ είχε πεί κάποτε πως "Εάν το περιεχόμενο είναι ο βασιλιάς, τότε το μάρκετινγκ είναι σίγουρα ο διάδοχος Πρίγκηπας" - και πολύ σωστά: η ψηφιακή μεταμόρφωση σημαίνει ότι, πέραν από το περιεχόμενο, οι εκδότες οφείλουν να επενδύσουν σε τεχνολογία και ανθρώπους όχι μόνο στο ευρύτερο user experience αλλά, καίρια, στην άντληση, ανάλυση και ορθή χρήση δεδομένων για τη παραγωγή, διάθεση και πώληση των προϊόντων και υπηρεσιών τους. Μπορεί τα ΜΜΕ να θεωρούνται ιδιαίτερα ξεχωριστό industry, αλλά, εν προκειμένω, δεν διαφέρουν από άλλους κλάδους πουθενά.